e-freight is een initiatief van IATA met als doel papieren documenten te vervangen door digitale documenten door de gehele supply chain –inclusief verladers, expediteurs, Douane agenten, luchtvaartmaatschappijen, afhandelaren en ontvangers. In april 2012 ontving de luchthaven Schiphol een ‘Certificate of achievement’ van de IATA voor alle inspanningen rondom het e-freight@nl project in 2011. Ik begrijp de stelling van IATA om de gehele chain digital te laten communiceren. Geen dubbele invoer scheelt werk en reduceert fouten. Het scheelt dus tijd, dat lijkt me helder.

IATA wil e-freight invoeren in stappen (pilaren). Pilaar 1 is zoveel mogelijk e-routes maken/in kaart brengen. e-routes zijn routes waarbij de Douane geheel elektronisch kan worden afgehandeld en waar de autoriteiten papierloze zendingen niet in de weg zullen staan. Pilaar 2 is papierloos transport van airport naar airport (berichten voor Master Airwaybill, House Manifest, Consignment Security Declaration en het Flight Manifest).

Bij pilaar 3 wordt het hele traject van verlader tot ontvanger papierloos. Hiervoor moeten veel documenten als bericht aangemaakt en verzonden worden tussen de verschillende partijen – denk hierbij aan Commercial Invoice, Packing List, Certificate of Origin, etc. In totaal zijn er 20 documenten gedefinieerd door IATA.

Tot zover e-freight. Nu heeft IATA het ook over e-awb en de goals daarvan. E-awb is alleen pilaar 2, dus papierloos transport van airport naar airport. Het wereldwijde doel is om 22% e-awb zendingen te hebben in 2014. Dat wil zeggen dat 22% van de zendingen wereldwijd moet worden aangeleverd met de berichten als genoemd bij pilaar 2.

Volgens het e-AWB Buzz report van IATA zaten we afgelopen juli in de gehele wereld op 17.4% (een jaar geleden was dat 9.8%). Amsterdam haalde in juli al een goede 20.9% en staat daarmee 6^e op de ranking van Top 10 airports of origin. Voor de zekerheid: IATA heeft het hier dus over e-awb, niet over e-freight.

Samen met mijn collega’s leveren we al sinds eind jaren tachtig van de vorige eeuw software aan expediteurs op Schiphol. De eerste elektronische airwaybill (het Cargonaut 202 bericht) kon de software toen al snel sturen. Hoe komt het nu dat we 25 jaar later niet heel veel verder zijn? We voldoen bijna aan het e-awb doel van IATA voor 2014 maar waarom pas 20.9% na 25 jaar?
De expediteur kan met de software dus al jaren een elektronische airwaybill (FWB) verzenden.

Wanneer de luchtvaartmaatschappij de FWB elektronisch ontvangt dan kan zij status berichten (FSU) terugmelden aan de software van de expediteur. Hiermee wordt de status van een zending bijgewerkt (departed, arrived, handed over to agent, etc.) in het systeem van de expediteur.

Van de 126 airlines die Schiphol aandoen (bron: http://www.schiphol.nl/B2B/Cargo/FactsFigures/FAQGeneral.htm) kunnen er 41 het FWB bericht ontvangen. Van die 41 zijn er slechts 24 die FSU berichten versturen. Dat betekent dat de echte e-awb zending (die zonder de papieren airwaybill) niet gemaakt kan worden voor die airlines die niet zijn aangesloten en dat zijn er dus nogal wat op Schiphol. Na alle aandacht van de afgelopen jaren voor de expediteur, de expeditie software en de FWB versies is in mijn ogen tijd om naar de airlines te kijken. Als die FWB berichten gaan ontvangen en FSU status berichten gaan verzenden dan maken we grote stappen en is het behalen van die 22% een makkie.

Henk Boorsma
Linkedin : nl.linkedin.com/in/henkboorsma

Riege Software International BV
Riege levert al 30 jaar software aan expediteurs. Henk is managing director van Riege Software International BV. Deze Nederlandse tak van Riege bestaat bijna 4 jaar.
Het nieuwste product Scope is bij al ruim 30 bedrijven in Nederland in gebruik. Deze 30 bedrijven zijn niet alleen expediteurs maar ook bedrijven die alleen het Douane deel van de software gebruiken.

.