Geduld is nou niet bepaald mijn sterkste eigenschap. Is dit op zichzelf eigenlijk al een trieste constatering, het wordt nog pijnlijker als je ook vaststelt dat het er, met het verstrijken van de jaren, niet beter op wordt. Rijen voor winkels, wachten voor kassa’s en rode verkeerslichten, discussies die veel te lang duren, tractors op b-wegen; ik ervaar het als aanslagen op mijn gestel. Nu is er weer een beproeving bijgekomen; het reisadvies en dan met name hoe lang het duurt voordat zo’n advies wordt aangepast. Daar doe ik het ook niet goed op, eerlijk gezegd.
Source: Luchtvaartnieuws
Be the first to comment on "Frank Oostdam: Noodstop"